آلبومین تراپی

                                           آلبومین تراپی

دکتر حسین جعفری عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران گروه فارماکولوژی

                         بنام او که همیشه حاضر است.

عموماً البومین به گروهی از پروتئین های محلول در آب گفته می شود اما در بدن انسان از نظر کاربرد و مقدار یکی از مهمترین پروتئین های درون پلاسما است .

آلبومین پروتئین محلول در آب است که توسط کبد تولید می شود و در پلاسما جریان پیدا می کند . پلاسما مایعی است که در خون وجود دارد و آلبومین های دارویی از پروتئین های پلاسما از خون انسان گرفته شده اند. آلبومین ها از طریق افزایش حجم پلاسما یا سطح آلبومین در خون کار می کنند. 

   

آلبومین به عنوان مهمترین پروتئین خون ، برای جایگزین کردن حجم خون از دست رفته در اثر آسیب دیدگی و جراحت مثل سوختگی های شدید یا جراحتی که باعث خونریزی شدید می شود، مورد استفاده قرار می گیرد . این دارو همچنین برای درمان سطح خون پایین به دلیل جراحی ، دیالیز، عفونت های معده ، نارسایی کبد ، مشکلات پانکراس ، مشکلات سیستم تنفسی و تخمک گذاری مورد استفاده قرار می گیرد.

آلبومین فشارخون اسموتیک کلوئیدی را تنظیم می‌کند. آلبومین جهت افزایش حجم پلاسما در گردش و در نتیجه کاهش غلظت و ویسکوزیته خون استفاده می‌شود. همچنین به عنوان یک پروتئین ناقل که بصورت طبیعی با مواد درمانی و سمی در گردش خون متصل می‌شود نیز استفاده می‌شود.

آلبومین در سه شکل قابل دسترس است.

·       نوع سرم انسانی یا سرم آلبومین

·       نوع آلبومین گاوی که در آزمایشگاهی استفاده می شود

·          نوع آلبومین موجود در مواد ارگانیک مانند سفیده تخم مرغ

آلبومین سرم انسانی، پرفروش ترین داروی بیوتکنولوژی کشور

در صورت ابتلا به شرایط زیر نباید از آلبومین استفاده کنید

 کم خونی شدید، نارسایی شدید قلب یا فشار خون بالا،

 مشکلات ریوی،  بیماری کلیوی

 خونریزی یا اختلال لخته شدن خون مثل هموفیلی، ناتوانی در ادرار کردن

آلبومین از پلاسمای انسان ساخته شده که حاوی ویروس ها و دیگر عوامل عفونت زا می باشد. این پلاسما مورد آزمایش قرار می گیرد و می تواند همان عوامل عفونت زا را درمان کند و یا اثر آن ها را کاهش دهد اما احتمال کمی هم برای انتقال بیماری از طریق آن وجود دارد.

 

 پس حتما قبل از هر چیز در مورد خطرات و فواید آلبومین صحبت کنید. 

هنوز مشخص نیست که آیا آلبومین به جنین آسیب می زند یا خیر اما اگر باردار هستید حتما به پزشک اطلاع دهید.

اینکه آلبومین می تواند از شیر مادر به فرزند منتقل شود و به او آسیب بزند یا خیر هم هنوز مشخص نشده است.

دوز و مقدار داروی آلبومین از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لذا دارو را دقیقاً همانطور که پزشک داخلی برایتان تجویز کرده است، استفاده نمایید.

داروی آلبومین در مراکز درمانی توسط کادر درمان و به صورت وریدی تزریق می‌شود.

موارد و مقدار مصرف :‏

بزرگسالان :

کمی پروتئین خون که مقدار مصرف براساس حالت و پاسخ بیمار تغییر می کند.

شوک  ابتدا، مقدار 500 میلی لیتر (محلول پنج درصد) تزریق به صورت وریدی می شود و سپس برحسب نیاز 30 دقیقه بعد ‏تکرار می گردد. مقدار مصرف بر اساس حالت و پاسخ بیمار تغییر می کند. حداکثر مقدار مصرف 250 گرم در 48 ساعت ‏است.  درکودکان

ml/kg 20  ‏ -10 (از محلول 5%) به صورت انفوزیون وریدی با سرعت ‏ml/min 10-5 ‏ تزریق می شود.

در سوختگی  : مقدار مصرف بر اساس وسعت سوختگی و حالت بیمار متفاوت است. معمولاً غلظت نگهدارندة ‏آلبومین پلاسما 3-2 گرم در دسی لیتر است.

در هیپربیلیروبینیمی نوزادان و نوزادان در معرض خطر بالا با سطح پایین پروتئین سرم البومین انفوزیون وریدی می شود.

آلبومین چگونه توسط فرد دریافت می شود؟

 آلبومین توسط IV به رگ فرد تزریق می شود.  زمانی که در حال دریافت و تزریق آلبومین هستید ، تمام حالت شما از جمله ضربان قلب ، نبض ، سطح الکترولیت ، عملکرد کلیه ، فشار خون ، تنفس به دقت مورد بررسی قرار می گیرد . خون شما نیز در طول آزمایش باید به دقت آزمایش شود و هنگامی که در حال آلبومین درمانی هستید، حتما به اندازه کافی آب نوشیده شود.

 

بعد از تزریق آلبومین باید از نوشیدنی ها، غذاها و فعالیت های ممنوعه دوری کنید. 

عوارض جانبی آلبومین 

سرفه ، تاول ،کهیر،   تنگی نفس ، ورم صورت، لب ها، زبان و گلو ،  سبک شدن سر

 ضعف ،  سردرد شدید،  تاری دید،وزوز کردن گوش ، اضطراب ،سرگیجه، عرق کردن

 رنگ پریدگی پوست ، درد در قفسه سینه ،ضربان قلب نامتعادل ،اسهال ، استفراغ

 بی خوابی،  تب و لرز،  قرمز شدن پوست.

آلبومین در کدام بیماری ها کاهش می یابد؟

یماری کبدی ،بیماری های کلیوی، ایدز ،لنفوم، بیماری های دیگر روده کوچک و بیماری های سرطانی ،یماری کبدی ،بیماری های کلیوی، ایدز ،لنفوم، بیماری های دیگر روده کوچک و بیماری های سرطانی، سندرم تنگ نفس حاد Respitatory Distress ، نوزاد بیمار، بیماری مزمن ریوی ، آنژوکولیت حاد ، خونریزی مغزی نوزاد ، بیماری های عفونی ،بیماری های فقر تغذیه ، بیماری های جراحی ، صدمات سوختگی ، شیمی درمانی ، مصرف داروها ، نوزاد نارس

در هپاتیت ویرال ، نارسائی سلول کبدی بعلت دارو و یرقان انسدادی آلبومین طبیعی است و اگر آلبومین سرم کمتر از ٣ گرم باشد باید به نارسائی مزمن کبد فکر کرد.

کاهش آلبومین نشانه نارسائی پیشتر کبدی است ،ممکن است با وجودی که کبد نارسا نباشد میزان آلبومین سرم کاهش یابد زیرا در این بیماری حجم پلاسما افزایش می یابد

.

نقش آلبومین در بدن

آلبومین در بدن انسان کارهای زیر را اجرا می‌کند:

نگهداری فشار اُنکتیک در مقدار ثابت، عامل اصلی ایجاد کننده فشار انکوتیک پلاسمائی آلبومین است.

ترابری و حمل هورمون‌های تیروئید، ترابری و حمل اسیدهای چرب آزاد.

ترابری و حمل بیلیروبین غیر کنژوگه.

بیشتر داروها توسط آلبومین در خون گردش می‌کنند.

تراز و تعدیل PH   خون .انتقال بعضی داروها مانند پنی سیلین....

هشدارها در مورد آلبومین (Albuminرنگ محلول باید کهربایی روشن باشد. در صورت کدربودن محلول و یا وجود ذراتی در آن، باید از مصرف آن خودداری کرد. محلول باید در دمای اتاق نگهداری گردد و از انجماد آن باید خودداری شود.

محلول باز شده باید به سرعت مصرف گردد و باقیمانده آن را بعد از چهار ساعت باید دور ریخت. محلول ماده محافظ ندارد و پایدار نیست.

قبل از شروع تزریق، بیمار باید به طور کامل هیدراته شود. این فرآورده را می توان بدون در نظر گرفتن گروه خون مصرف کرد.

   

در صورت لزوم، برای تزریق می توان فرآورده آلبومین را با محلول نمکی نرمال یا دکستروز پنج درصد رقیق کرد.

این محلول نباید سریع انفوزیون شود. سرعت تزریق بر اساس سن بیمار، حالت و تشخیص بیماری تعیین می شود. در بیماران مبتلا به شوک ناشی از کمی حجم خون، محلول پنج درصد با سرعت حداکثر تا 4-2 میلی لیتر در دقیقه انفوزیون می شود و محلول 25 درصد (به صورت رقیق یا رقیق نشده) با سرعت حداکثر تا یک میلی لیتر در دقیقه انفوزیون می گردد. در بیماران دارای حجم طبیعی خون، محلول پنج درصد با سرعت حداکثر تا 10-5 میلی لیتر در دقیقه، و محلول 25 درصد (به صورت رقیق یا رقیق نشده) با سرعت حداکثر تا 3-2 میلی لیتر در دقیقه انفوزیون می شود. حداکثر مصرف 250 گرم در 48 ساعت است.

مقدار مصرف مایعات و دفع آنها، هماتوکریت ،میزان هموگلوبین، پروتئین و الکترولیت سرم باید پیگیری شوند تا مقدار مصرف مداوم دارو تعیین شود.

هدف نگهداری سطح آلبومین پلاسما g/dl 3-2 یا فشار انکوتیک 20 (سطح پروتئین توتال سرم g/dl 2/5) می باشد.

داروهایی که با آلبومین تعامل برقرار می کنند شامل ویتامین ها و گیاهان دارویی می باشند .

علائم بالینی :

علائم افزایش بار عروقی، مانند افزایش فشار وریدی و اتساع وریدهای گردن، یا خیز ریوی ناشی از افزایش حجم خون.

درمان:  باید سرعت انفوزیون را تا حد باز نگه داشتن ورید ، کاهش داد و درمان را مجدداً ارزیابی کرد.

مکمل های بدنسازی و غذایی آلبومین و نحوه مصرف آن ها 

آلبومین به انواع پروتئین محلول در آب گفته میشود که در محلولهای کنسانتره نمکی نیز تا حد زیادی قابل حل بوده و در مقابل حرارت دچار انعقاد میشود. نمونه بارز این پروتئین، سفیده تخم مرغ است که هنگام پخته شدن کاملا بسته و حالت لخته شده پیدا میکند.

پروتئین وی Whey))

پروتئین وی به مجموعه ای از پروتئینهایی گلبولی یا دانه ای گفته میشود که میتوان آنها را از تجزیه آب پنیر یا وی، یک محصول جانبی تولید پنیر که از شیر گاو گرفته میشود، به دست آورد.

مکمل غذایی وی آلبومین (Whey albumin)

مکمل های غذایی وی آلبومین حاوی پروتئین های پر کیفیت طبیعی و منابعی غنی از آمینو اسیدهای مهمی هستند که بدن در طول روز به آنها نیاز دارد. استفاده از وی آلبومین برای افراد با سنین مختلف ، انتخاب مناسبی است زیرا حفظ عضلات نیازمند دریافت روزانه پروتئین است وبه هنگام عضله سازی در ورزش و تمرینات بدن سازی باید مقدار این پروتئین دریافتی افزایش یابد. به این ترتیب بدن برای ساخت و ترمیم بافتهای ماهیچه ای به مواد لازم دسترسی خواهد داشت. در صورت عدم دریافت کافی این مکمل و مواد حیاتی دیگر ، بدن دچار کاهش توانایی شده و حرکات ورزشی وی نادرست و بدون تاثیر یا با تاثیر منفی انجام خواهند گرفت.

نوشیدن آب فراوان از گرفتگی عضلات که ناشی از انبار شدن پروتئین اضافه جلوگیری می کند . مصرف 7 میلی لیتر آب برای هر 1 گرم پروتئین .

در صورت التهاب و خارش پوست شدید، مصرف آن را متوقف کنید.

بر اساس جنسیت، سن، قد، وزن و مدت مصرف باید این مکمل مصرف شود .

این محصول برای افرادی که داروهایی با ترکیبات تئوفیلین (Theophylline) و آنتی پیرین (antipyrine) مصرف میکنند، توصیه نمیشود.

افراد مبتلا به بیماریهای کلیه نباید از این مکمل استفاده کنند.

این مواد بدون عوارض نیستند.عوارض کبدی، کلیوی،  قلبی وعقیمی ازجمله این عوارضند.

.